Po zwolnieniu go z więzienia w Eskişehir autor "Traktatów Światła" został zesłany do Kastamonu, gdzie był przetrzymywany w areszcie domowym do czasu osadzenia go w więzieniu Denizli.
Przez ten czas kontynuował on prowadzenie korespondencji ze swymi uczniami z Isparty i okazywał wielką troskę o sporządzanie kopii "Traktatów Światła" w alfabecie koranicznym, o ich rozwój i rozpowszechnianie. Troszczył się o to, by pewne części Traktatów Światła zostały skopiowane za pomocą powielacza dla korzyści młodych ludzi, którzy nie znali dawnego (osmańskiego – uz. red. tur. ) alfabetu.
Listy z Kastamonu traktują o wielu kwestiach wewnętrznych i zewnętrznych, takich jak natura i wartość "Traktatów Światła" czy też sposób, w jaki podejmują one uświęcony obowiązek wiary, stając się odbiorcą Bożych łask. Dotyczą również metody służby, jakiej powinni trzymać się uczniowie "Traktatów Światła", niezłomności i stałości wymaganych wobec trwających ataków ateistów, a także szczerych uczynków, jakich można spodziewać się po ludziach islamu w ich wzajemnych relacjach.